Kayıtlar

Kayıt

"İnsanların mutsuzluğuma dair s ebepler arayıp durmasından bıktım. Bir sebebi var veya yok. Bir önemi yok. Sadece mutsuzum. Değişmez gerçek bu ya. Zor bir matematiği yok." Telefonuma kaydettiğim sesleri dinlerken denk geldim bu cümlelere. Yine canımın sıkıldığı bir anda kayıt almış olmalıyım. Hala aynı kanıdayım. Mutsuzluğuma çare getirecekleri de yok. Sadece kabullenemiyorlar mutsuzluğumu. 

kaldır kadehini

Kaldır kadehini bozuştuğum bütün yanlışlarıma. Bozuştuğum bütün dostlarıma. Terk ettiğim hayatımının aşkına. Kaldır kadehimi sarhoşluğuma, dostlarıma, yalnızlığıma. Şaraba kattığım tuzun tatszılığına. Kaldır kadehini yeni yıla yeniden yeşeren umutlarıma. Gömdüğüm hayallerimin yeniden dirilişine kaldır kadehini. Büs ütünyoldan çıkmışlığıma kaldıır kadehini. Okuyamadığın çaresizliğime. Kaldır bu gecenin şerefine başarız akademik kaderime kaldır kadehini. 

Yamalı Kumbara

Dünden kalan hüzünleri biriktirdim yamalı bir kumbarada.  Al kır hadi. Ağla hadi durma. Zamanı geldi çoktan. Bu geceyi sana yazdım şiirden devşirme sözcüklerle. Uzun cümleler kurmaya gerek yok. Yaralı portakallardan başladım soymaya hayatı. Anladığımı sandığım yerlerinde tökezledim hep oyunun. Yutkundum dar ağacının dibinde her seferinde... her seferinde sarıldım yaralarıma gökyüzünü diken terzilerin hatrına. Oysa mecalim yoktu nefes almaya. Ağla şimdi hadi durma.

Öz gür leş

Alkole esir düşmüş bir şair kesti bu gece yolumu.  "Özgürleş" dedi. "Öz gür leş..." "Özgürüm ben." dedim.  "Değilsin." diye diretti.  Çok gitmedim üzerine. Akolün etkisiyle küçük bir çocuk gibi konuşuyordu benimle. Ne mi anlattı. Her zamanki terane. Geçmişe özlem, yeniden inşa... "Değişelim." dedi.  "Değiş." dedim.  Bütün suçu yine ona yıktım sarhoşluğundan istifade ederek. Ses çıkarmadı. "Deniyorum." dedi. Kızdı. "Yol göster bana." Değişmeye karar verdim bu gece. Alkole esir düşmüş şairi değiştirmenin tek yolu bu belkide...

Dönüş

Bu, yalnızlığa ve yeniden yazmaya dönmenin bir beyanıdır. Eski alışkanlıkları kazanmaya yeni hikayeleri anlatmaya geldim. 

delinin günlüğü- 37

-ne zaman döneceksin? cevap vermeyeceksin biliyorum ama bir şeyler saçmalamak istiyorum sana. buna ihtiyacım var. sen yokken birçok şey değişti. birçok gece ve gündüz geçip gitti. bazı aşklar maziye karıştı. bir kalp kırıldığında artık hiçbir şey eskisi gibi olmazmış. kalbim kırıldı birçok kez fakat can kırıklarımla yola devam ettim hep. fakat bu sefer bir şeyleri değiştirmiş olabilirim sevgili iç sesim. ayrıldım ait olmadığım sürülerden. bir ayna karşısına geçip sevdim kendimi beğenmediğim yerlerimden. geçmişe yolculuk yapıp öptüm başını sevilmemiş o çocuğun ve yaralarını sardım düştüğünde yere. aslında sana bilmediğin bir şey söyleyemem sen zaten bensin. nereye kadar konuşmayacaksın benimle? dediklerini yaptım. bıraktım sigarayı. bıraktım aşk israfını. bıraktım beni üzenlerle yoldaşlığı. ve bağlandım bu sefer sevgimi hakeden birine istediğin gibi. küllerinden yeniden yeşeriyor kalbimde bir şeyler her şey istediğin gibi ve sen yoksun hala. sana ihtiyacım var sadece bunu bilmeni istiy...

delinin günlüğü - 36

-artık dönmenin zamanı gelmedi mi? -... -peki öyle olsun...