Yamalı Kumbara
Dünden kalan hüzünleri biriktirdim yamalı bir kumbarada. Al kır hadi. Ağla hadi durma. Zamanı geldi çoktan. Bu geceyi sana yazdım şiirden devşirme sözcüklerle. Uzun cümleler kurmaya gerek yok. Yaralı portakallardan başladım soymaya hayatı. Anladığımı sandığım yerlerinde tökezledim hep oyunun. Yutkundum dar ağacının dibinde her seferinde... her seferinde sarıldım yaralarıma gökyüzünü diken terzilerin hatrına. Oysa mecalim yoktu nefes almaya. Ağla şimdi hadi durma.
Yorumlar
Yorum Gönder