Münzevi Satırlar

Bir şiir yazacak olsam... Sevişmek, aşk, seks, politika, din dışında. Arkadaşlarımla eğlendiğim bir akşam, masadaki tabakta kalan son armut dilimine yazardım. Bir başına kalan o armut diliminden bahsederdim bütün dizelerimde. Dinlediğimiz şarkılara; adını andığımız kadınlara, adamlara, politikacılara... Güldüğümüz, düştüğümüz bütün anlara şahitlik eden o son armut dilimine bir şiir yazardım...

-iyi misin? -hastayım biraz. ne zaman modum düşse hasta oluyorum zaten. bu şaşmaz hiçbir zaman. -moralin neden bozuk bakalım. -eski travmaları hatırlatan biri var. gerçekliğinden emin olamıyorum. peşimi bırakmıyor. yürüdüğüm yolda. oturduğum durakta. -konuşabildin mi peki? -hayır konuşamadım. ya görmezden geliyor. ya da bana kötü hissettiriyor. tedirgin oluyorum. bir suç işlemiş gibiyim. ama ben hiçbir şey yapmadım. -yaptın. -ne yaptım? -değer verdin. -bu suç mu? -evet suç. sen aptal mısın? otur bir düşün bakalım. -bütün bu uğraşın kim için kendin için mi? ben söyleyeyim. hayır! sen başkalarını düşünüyorsun sürekli ve o başkaları seni kırıyor. aptal olmayı bırakmalısın. yoksa daha çok kırılırsın. -biliyorum ama elimde değil. seçebilsem onu mu seçerdim. hayır tabii. ama bu elimde olmayan bir şey. ama sanırım bütün güzel duygularım dahi öldü. -emin misin? -evet. çok kırıldım ve akıp gitti bütün o duygular kalbimden. -acıtıyor mu o kırıklar peki? -evet kalb...