delinin günlüğü-23

-ben seni hak etmiyorum

-onu da nerden çıkardın?

-sürekli seni düşürüp duruyorum seni aşağı çeken benim bile isteye yapıyorum bunu

-yapma ama üzme beni.

-gördün mü şimdi bile aynı şeyi yapıyorum

-hayır öyle düşünme lütfen senin sayende başardım bugüne dek yaşamayı senin sayende bu kadar güçlüyüm

-hayır güçlü olan sensin ben ise seni dibe çekiyorum sürekli. geçen gün yaptığım o aptalca şeyden bahsetmek bile istemiyorum. ya o an tek başıma bulunsaydım ve bize zarar verebilecek daha kötü bir şey yapmaya kalksaydım.

-bu senin suçun değil anlıyorum seni. berbat bir dönemden geçiyoruz ve zaten kötü olan psikolojin iyice boka battı. ama hatırla bir ara çok güzeldi hani her şey. mutluydun, huzurluydun falan. bugün pes edersen bir daha öyle bir şey yaşayamazsın. amacımız bu değil mi zaten ne diye yaşıyoruz? güzel günler görmek için elbette...

-sahiden görecek miyiz tekrar o güzel günleri?

-elbette neden olmasın. unutma bu senin masalın ve masallar hep mutlu sonla biter unutma!

-kül kedisi sindirellaya dönüşecek elbet bir gün diyorsun yani?

-elbette. üstelik o at arabasına binecek ve baloya gideceksin.

-peki ya beyaz atlı bir prensim olacak mı?

-en iyi kalplisinden en yakışıklısından hemde.

-güzel.

-bakıyorumda gülüyorsun. ha şöyle işte kendine gel. toparlan. bırakma kendini.

-teşekkürler. yine yaptın yapacağını. kendime getirdin beni.

-ne demek. varoluş sebebim bu...