Kokuşmuş Satırlar

Hala okuyor musun saçmalıklarımı? Dediğin gibi ruhumuzda melankoli var bizlerin. Ve kaçmalısın ilk gördüğün yerde. Yoksa senide içine çeker o yaptığımız yeraltı edebiyatı. Yaşadıklarımızı kelimelere dökmekte iyiydim değil mi? Yaşayamadıklarımız için aynı şey geçerli değil sanırım. Henüz tek kelime yazamadım bunun üstüne. Bencilliğimden bir şey kaybetmemişim sanırım delinin dediği gibi tek acı çeken benmişçesine yaşıyorum galiba. Bütün satırlarımda kokusunu alabilirsin bunun. Kokuşmuş varoluşsal problemlerim içinde çürüyüp gidiyorum ve en kötüsü yazdıklarıma da bulaştırıyorum bunu.. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Fazlalık

delinin günlüğü-32

delinin günlüğü-11 mutluluk zamanı?