Sır

Kendine dahi itiraf edemiyordu kendi gerçeğini. Günlüğüyle bile payalaşmıyordu bu sırrı. Günlüğüne, bir kağıt parçasına bile yalan söylüyordu. Gerçeklikten öylesine kopmuştu ki sakladığı şeyin onu ne hale soktuğunun farkında bile değildi. Reel dünyadan o kadar uzaklaşmıştı ki kendi yarattığı evrende sıkışıp kalmışlığın acısını çekiyordu. Ve büsbütün uzaklaşıyordu mutluluktan. Kendi yarattığı parmaklıkların ardında esir hayat yaşıyordu.