Ayrışmalı Bütün Sıradanlıklardan

Kendi satırlarıma rastlıyorum okuduğum her şiirde, öyküde dinlediğim her şarkıda. Kendi duygularımdan bir parça buluyorum. Ben yazıcaktım ama bu satırları diyorum. Bunlar benim hissettiklerim, benim duygularım, acılarım...

Neden daha önce doğmadım ki? Belkide ben yazardım o satırlar... Şimdi hiçbir anlamı yok hissettiklerimin, yazdıklarımın. Bir başkasını yan sanayisiyim artık. Kendimi şekillendirmem gerekiyor şimdi. Belki biraz aykırı, anarşist... Ayrılmalı, uzaklaşmalı bütün sıradanlıklardan.

Benliğimi tamamen değiştirmeli belkide...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Fazlalık

delinin günlüğü-32

delinin günlüğü-11 mutluluk zamanı?