Münzevi Satırlar
İlk kez bu kadar yabancı kaldım yaşadığım şehre. İstanbul'u özledim ilk defa ona kavuştuğum günden beri. İlk ayrılığımızdı bu çünkü. Şimdi ise başımı bir cam kenarına yaslamış Farid Farjad'ın kemanınından çıkan eşsiz müziği dinliyorum. Saat gecenin üçü uzaklarda yanıp sönen şehir ışıkları çok güzel. Bu ayrılık değiştirdi beni sanırım. İstanbul'dan ayrılıpta aynı şekilde dönersem ayıp olurdu herhalde. Ne diye gittin ulan diye sorar sonra bana. Münzevi satırlara da son vermenin zamanı geldi. Çok söz sarfettim bu başlık altında yeni şeyler yazmanın zamanıdır belkide artık. İstanbul artık eski İstanbul değil bende artık eski ben olamam. Münzevi adam münzevi satırlara son veriyor bu gece...