Münzevi Satırlar

Aynalara küs uzun zamandır. Aynaların suçu yok aslında. O da bunu biliyor. Aynaya her baktığında ayna, onu gördüğü gibi yansıtıyor. Olduğu gibi değil. Ve o bundan hoşlanmıyor. Fakat aynaya olduğu gibi değil görünmek istediği gibi bakıyor. Yalanlarla süslüyor kendini. Sahte bir benlik yaratıyor, yalancı gözlerle bakıyor aynaya. Ve o da bunun farkında. Fakat aynalardan çıkarıyor bütün hırsını. Yaşayamadığı benliği onu köşeye sıkıştırıyor kör karanlıklarda. Baş başa kalıyor kendisiyle ve barışıyor, affediyor aynaları ... fakat  affedemiyor kendini...

Unutabilir misin? Unutabilir miyim? Unutabilir mi? Söyle bana unutabalir miyiz? O vazo kırıldı bir kez. Kırılma sesini sende duydun bende duydum o da duydu. Yalan söylemeyi bırak unutmamız mümkün değil. Ben unutsam sen hatırlayacaksın. Sen unutsan o hatırlayacak. Bize bunu unutturmayacak, biz unutsak bile o bize bunu hatırlatacak. Unutmayacağız ...